10 november t/m 5 december 2021
Tentoonstelling: Trudy van der Doorn & Gonda de  Bles (Lange Zaal)

Opening: zaterdag 13 november 16.00 uur
De kunstenaar vertelt: zondag 21 november 16.00 uur

Trudy van der Doorn, keramisch object

 Trudy van der Doorn maakt keramische objecten. Over haar werk zegt ze:

“Inspiratie voor mijn objecten kan ik vinden in bijvoorbeeld dageljikse voorwerpen. Dit varieert van putdeksels tot korsetten. Mijn doel is dat deze voorwerpen een metamorfose ondergaan, waardoor ze hun originele functie verliezen en transformeren tot kunstobjecten.

Essentieel in mijn werk als kleikunstenaar zijn de primaire kleuren. Na het glazuren gaat het werk nogmaals in de oven en ondergaat het een tweede metamorfose. De nauwkeurig aangebrachte kleuren kunnen door een temperatuur van 1160 graden Celsius en het chemisch proces afwijken. Dit fascineert mij!”.

 
Gonda de Bles maakt ‘combi-prints’ met felle kleuren in een beperkte oplage. De eenvoudige vormen die zij gebruikt zijn uitgesneden uit diverse materialen die zij afdrukt op papier, vaak in de primaire kleuren, rood, geel, blauw en zwart. Deze stoere vormen combineert zij met doorschijnende vlakken en gedeeltes die zij bewerkt met potlood en krijt. Daarnaast schildert zij, zowel in olieverf als acryl.

Haar meest recente werken zijn op groot formaat uitgevoerde ‘landschappen van papier’. Het papier, vaak gerecyclede kranten, is vooral in lagen aangebracht, soms beplakt met een ‘objet trouvé’ , soms verscheurd, aangetast en aan elkaar genaaid. Het papier krijgt daardoor een geschonden uiterlijk. Robuuste vormen zijn verzonken in kwetsbare oppervlakken en we zien sporen van dieren, de natuur, aarde en water.

Over haar werk zegt Gonda:

“Indrukken die zich in m’n geheugen genesteld hebben transformeren zich intuïtief tot een beeld. Het Spaanse landschap is een grote bron van inspiratie voor mij en heeft me van jongs af aan gefascineerd. Dit diep verdroogde eeuwenland met z’n gebarsten littekens in okeraarde; rotsen die als uitgestrekte, schaduwrijke stenen lijven liggen, geven me de innerlijke beleving van dit ruwe land dat de grens beroert tussen leven en dood. Al werkend krijgen beelden vorm. Droogte wordt dood, wordt sikkel, wordt leven, wordt vlag. Vlag wordt sikkel, wordt dood."