18 september t/m 6 oktober

Tentoonstelling 'Weerspiegeld' met werk van leden van de Nederlandse Vereniging van Zeeschilders 

Opening zaterdag 21 september 17.00 uur

Uitloop zondag 6 oktober 16.00 uur

a Ben Rikken a Katinka Krijgsman a Ellen van Toor

a Ageeth van den Oever a Annet Hiltermann a Ingrid Dingjan

a Jaap Ploos van Amstel a Leendert van der Pool a Leentje Linders

a Ludo van Well a Pauline Bakker a Paul Overhaus

a Piet Lont  a Willem Vaarzon Morel a Winnifred Bastian

a Frans Buissink a Rein de Vries 

   

De Nederlandse maritieme kunst kent een lange en belangrijke traditie die teruggaat tot de Gouden Eeuw. De bloei van handel en scheepvaart én de successen van de Nederlandse oorlogsvloot brachten vele schilders ertoe zich aan zee- en scheepsgezichten te wijden. Lange tijd waren realistische en gedetailleerde scheepsportretten zeer in trek, met name bij reders en kapiteins. Daarnaast vonden in de 18e en l9e eeuw ook romantische sfeertekeningen en impressionistische voorstellingen hun weg naar het publiek. Men denke maar aan het werk van de Engelse schilder Turner en de Nederlandse impressionisten Jongkind en Mesdag.

De teruggang van het nautisch bedrijf in Nederland en de opbloei der abstracte kunstvormen rond de wereldoorlogen deden in de eerste helft van de 20ste eeuw de artistieke belangstelling voor het thema zee sterk afnemen. Dat werd vooral betreurd in de kringen van marine, reders, scheepsbouwers, scheepseigenaars en havenbedrijven, waar men na verloop van tijd het beeldend verslag van het varend bedrijf begon te missen. De marine nam daarop het initiatief en liet kunstenaars meevaren om hun indrukken beeldend vast te leggen. Dat leidde in 1950 tot een overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum te Amsterdam, de toenmalige avant-gardetempel bij uitstek. De reacties van pers en publiek waren zo gunstig dat enkele jaren later, in 1953, besloten werd een Nederlandse Vereniging van Zeeschilders op te richten. Kunstzinnige belangstelling voor het water en het daarmee verbonden bedrijf zou centraal staan en op landelijk niveau gebundeld worden.

Sindsdien is het de Zeeschilders voor de wind gegaan. De interesse voor hun werkgebied nam weer toe, ondanks of misschien wel juist dankzij de modernisering van de Grote Vaart, vanwege de nostalgische reactie daarop. Tevens kwamen de traditionele vormtaal en technieken weer ruimschoots aan bod. Als gevolg hiervan bieden de 31 verenigingsleden bij gelijke kwaliteit een palet van zeer uiteenlopende tuigage. Men vindt onder hen zowel 'rekkelijken' als 'preciezen': ruige registrateurs met een breed gebaar die het primair om emotie en beweging gaat, én verfijnde technici die getrouw de natuur volgen en op de hoogte willen zijn van ieder detail. De confrontatie maakt de gezamenlijke exposities levendig en aantrekkelijk. Daar blijkt tevens hoe verschillend eenzelfde onderwerp benaderd kan worden. Een onderwerp van buitengewoon grote verscheidenheid: twee- of driedimensionaal, in kleur of zwart-wit, op paneel of papier, fijnzinnig of ruig, realistisch of grensverleggend.