“Mensen uiten zich volgens mij het meest via het lichaam, zij proberen met woorden te verhullen, wat het lichaam allang verteld heeft”. Marian Smit

“Marian Smit(Groningen 1956) zet het lichamelijke voorop in haar werk. Ze verbeeldt mensen op kwetsbare momenten. Intimiteit en verlangen spelen een belangrijke rol in haar schilderijen en videokunst. Haar veelal naakte figuren stralen grote integriteit uit.”

Toevallig
Mijn kunstcarrière begon eigenlijk toevallig toen ik om mijn studie te betalen een bijbaantje kreeg als model op de Groningse kunstacademie Minerva. Gegrepen door het beeldende verruilde ik na een paar jaar de wetenschap voor de kunst en vertrok naar Den Haag om daar te gaan studeren aan de Vrije Akademie. Naast de schilder- en tekenlessen die ik volgde, studeerde ik film, onder andere bij Frans Zwartjes. Zijn invloed is nog steeds merkbaar in mijn werk en uit zich in het op de huid zitten van de personages. Tijdens mijn studie aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten concentreerde ik me op schilderen en kunst in de openbare ruimte.

In mijn video’s volgt ik mensen vaak letterlijk dicht op hun huid. Voor mijn schilderijen zocht ik een tiental jaren naar een techniek die een vergelijkbare sensatie teweeg brengt. Naar een ‘verfhuid’. Ik ontwikkelde een procedé in rubberlatex, een flexibel en warm materiaal dat aanvoelt als een huid en de intimiteit van de schilderijen verhoogt.

De laatste jaren schilder ik weer op de klassieke manier, op doek met verf. En tekenen wordt steeds belangrijker voor me, vooral door de directheid ervan.

Maar welke techniek ik ook gebruik, video, schilderen, tekenen; het werk wordt voor een groot deel bepaald door het dagelijks leven.