7 april t/m 2 mei 2021

Vitrinepresentatie 'The Waiting Room' van Anne Schaarschmidt en 'Quie Daphne' van Daphne Reijtenbagh

'The Waiting Room' van Anne Schaarschmidt (linker deel afbeelding)

"Wat als de grenzen van de ruimte waarin je leeft plotseling verschuiven? Als gevolg van de maatregelen omtrent het coronavirus veranderde de omvang van onze persoonlijke ruimte van de een op andere dag; ineens werd de ruimte zoals wij die kenden ontoegankelijk en werd het heden een ruimtelijk intermezzo tussen het verleden en de toekomst: The Waiting Room. Hoewel de effecten ervan verschillen per persoon, gelden de beperkingen algemeen en is de duur van de situatie voor iedereen onbekend. Dit creëert een situatie van geforceerde mobiliteit, maar daardoor ook een vorm van intimiteit. Hoewel onze ‘wachtkamers’ allemaal verschillen qua omvang en betekenis, vergt het van ons allen aanpassingsvermogen om onszelf binnen deze nieuwe ruime te herdefiniëren.        

De ruimte waarin we leven bepaalt namelijk wie we zijn, maar ook wie we worden; het vormt onder meer onze identiteit. Door de ruimten in het verleden, heden en de toekomst te beschrijven en te visualiseren, laat The Waiting Room op een tastbare manier het proces zien van mijn onderzoek over het effect van geforceerde mobiliteit op onze identiteit en de vraag of wij, als wereldburgers, deze periode van contemplatie kunnen gebruiken voor een andere, betere toekomst.

Het bezoek aan The Waiting Room geeft een intieme kijk in mijn (innerlijke) leefwereld; de bezoeker stapt letterlijk in de ruimte waar ik drie maanden woonde, werkte en sliep. The Waiting Room is een optelsom van het verleden en de toekomst, herinnering en verbeelding, beperkingen en mogelijkheden."

'Quie Daphne' van Daphne Reijtenbagh (rechter deel afbeelding)

‘Man dagen og dens de lockedown agn urgwelleeg.’

‘Een clog týdeus m’a cosidig - quarantaine’

Veertig handgeschreven brieven vormen de basis van Quie Daphne,. De brieven beschrijven een dag uit het leven in quarantaine.

Deze oorspronkelijk handgeschreven brieven zijn door een Image-to-Text-Converter omgezet. Deze omzettingen leveren mysterieuze zinnen op, als melodieën met klank en ritme. Hoeveel er van de betekenis verloren gaat, verschilt per brief. Aan de ene kant doet de geconverteerde, getypte tekst afbreuk aan het gevoel en de verbondenheid van een handgeschreven tekst. Echter lees ik nu iets nieuws wat zweeft tussen het oude en het nieuwe. In de wereld van quarantaine ontstaat een nieuwe taal.

In Quie Daphne, wat als ‘Lieve Daphne,’ is geconverteerd maak je de reis van Image-To-Text-Converter naar getypte tekst om uiteindelijk uit te komen bij de originele handgeschreven brief. Quie Daphne, is een ode aan het handschrift, onszelf in tijden van quarantaine en aan de poëzie van haperende technologie.

‘En de zon végoelt VEEL.’