David Prins
LETTEREN THEATER FILM EN MUZIEK
David Prins studeerde cello en muziektheaterregie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Als solo-cellist was hij twee seizoenen verbonden aan het Nederlands Studenten Orkest, waarmee hij tevens Kol Nidrei van Max Bruch en samen met Pieter Wispelwey het Concert voor Twee Celli en Orkest van Antonio Vivaldi uitvoerde. Naast optredens in Nederland, België, Frankrijk en Noorwegen, werkte hij als cellist mee aan uitvoeringen van o.m het Residentie Orkest, het Nieuw Ensemble, het Holland Festival (meerdere edities) en aan radio- en televisie-optredens in Nederland, België en Duitsland.
Op het gebied van theater werkte David Prins als assistent-regisseur samen met o.a. Harry Kupfer, Peter Mussbach, Gian-Carlo Del Monaco, Peter Sellars, Boris Pokrovski, Brigitte Fassbaender, Alfred Kirchner, Erik Vos en Pierre Audi.
Al snel realiseerde hij eigen ensceneringen van opera’s van Mozart, Purcell, Verdi, Puccini, Offenbach, Poulenc, Menotti, Vaughan Williams, Sjostakowitsch, Dvorak, Von Suppé, Künneke, Wagner, Humperdinck en Andriessen, als ook theaterwerk van o.a. Ionesco, Albee, Anouilh, Büchner, Dürrenmatt en Synge.
Prins werkte mee aan producties van o.m. Toneelgroep Baal, Opera Forum, De Nationale Opera, Opera Zuid, De Nederlandse Reisopera, Opera aan het Spui, Speeltheater Holland, Theater im Pfalzbau Ludwigshafen, The New Israeli Opera Tel Aviv en de Staatsopera van Tatarstan.
In het seizoen 1995 - 1996 debuteerde hij in Duitsland aan het Staatstheater Braunschweig met een nieuwe enscenering van La Traviata, waarna hij het daaropvolgende seizoen werd teruggevraagd voor de regie van Tosca. In 1998 debuteerde hij in België met de regie van Die Entführung aus dem Serail waarna hij werd teruggevraagd voor de regie van Don Giovanni, een productie die later ook in het Concertgebouw te Amsterdam werd uitgevoerd. In 1999 realiseerde hij zijn eerste productie in Oostenrijk, waar hij Otello (Verdi) ensceneerde aan het Tiroler Landestheater te Innsbruck en waar hij werd teruggevraagd voor Lady Macbeth van Mtsensk van Sjostakowitsch, Der Fliegende Holländer en Lohengrin van Wagner.
In 2001 regisseerde Prins de zeer succesvolle Nederlandse première van Poulencs Les Mamelles de Tirésias. In 2002 debuteerde hij in Rusland, waar zijn enscenering van Le Nozze di Figaro het Sjaljapin Opera Festival opende, waarop een grote internationale tournee volgde door Denemarken, Nederland en België. Later dit jaar volgde met de enscenering van Purcells The Fairy Queen voor het festival Les Opéras d’été in Bretagne, zijn Franse debuut. In februari 2003 werd zijn productie van Le Nozze di Figaro voor de Staatsopera van Tatarstan live uitgezonden op het 1e culturele televisiekanaal van de Russische Federatie.
Samen met Barokopera Amsterdam werkte Prins tussen 2002 en 2010 aan de realisatie van het project Purcell on Stage. Met (internationaal) succes werden zijn bewerkingen van The Fairy Queen, King Arthur en The Tempest en het door hem geschreven Purcell-gala Henries’ Hotspots uitgebracht.
Prins geeft regelmatig internationale workshops acteren voor operazangers. Hij bekleedde gastdocentschappen aan de conservatoria van Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Maastricht, Tilburg en Utrecht, aan De Nieuwe Opera Academie, aan de Toneelacademie Maastricht en aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en gaf buiten Nederland les in België, Frankrijk, Rusland en China.
Prins doceert aan de zangafdelingen van het Rotterdams Conservatorium CODARTS, en het Koninklijk Conservatorium het vak acteren voor zangers.
Naast het regisseren schrijft, vertaalt en bewerkt Prins teksten voor theater en organiseert hij community podiumprojecten. Sinds 2017 is hij directeur en artistiek leider van Muziektheater Hollands Diep.
Als solo-cellist was hij twee seizoenen verbonden aan het Nederlands Studenten Orkest, waarmee hij tevens Kol Nidrei van Max Bruch en samen met Pieter Wispelwey het Concert voor Twee Celli en Orkest van Antonio Vivaldi uitvoerde. Naast optredens in Nederland, België, Frankrijk en Noorwegen, werkte hij als cellist mee aan uitvoeringen van o.m het Residentie Orkest, het Nieuw Ensemble, het Holland Festival (meerdere edities) en aan radio- en televisie-optredens in Nederland, België en Duitsland.
Op het gebied van theater werkte David Prins als assistent-regisseur samen met o.a. Harry Kupfer, Peter Mussbach, Gian-Carlo Del Monaco, Peter Sellars, Boris Pokrovski, Brigitte Fassbaender, Alfred Kirchner, Erik Vos en Pierre Audi.
Al snel realiseerde hij eigen ensceneringen van opera’s van Mozart, Purcell, Verdi, Puccini, Offenbach, Poulenc, Menotti, Vaughan Williams, Sjostakowitsch, Dvorak, Von Suppé, Künneke, Wagner, Humperdinck en Andriessen, als ook theaterwerk van o.a. Ionesco, Albee, Anouilh, Büchner, Dürrenmatt en Synge.
Prins werkte mee aan producties van o.m. Toneelgroep Baal, Opera Forum, De Nationale Opera, Opera Zuid, De Nederlandse Reisopera, Opera aan het Spui, Speeltheater Holland, Theater im Pfalzbau Ludwigshafen, The New Israeli Opera Tel Aviv en de Staatsopera van Tatarstan.
In het seizoen 1995 - 1996 debuteerde hij in Duitsland aan het Staatstheater Braunschweig met een nieuwe enscenering van La Traviata, waarna hij het daaropvolgende seizoen werd teruggevraagd voor de regie van Tosca. In 1998 debuteerde hij in België met de regie van Die Entführung aus dem Serail waarna hij werd teruggevraagd voor de regie van Don Giovanni, een productie die later ook in het Concertgebouw te Amsterdam werd uitgevoerd. In 1999 realiseerde hij zijn eerste productie in Oostenrijk, waar hij Otello (Verdi) ensceneerde aan het Tiroler Landestheater te Innsbruck en waar hij werd teruggevraagd voor Lady Macbeth van Mtsensk van Sjostakowitsch, Der Fliegende Holländer en Lohengrin van Wagner.
In 2001 regisseerde Prins de zeer succesvolle Nederlandse première van Poulencs Les Mamelles de Tirésias. In 2002 debuteerde hij in Rusland, waar zijn enscenering van Le Nozze di Figaro het Sjaljapin Opera Festival opende, waarop een grote internationale tournee volgde door Denemarken, Nederland en België. Later dit jaar volgde met de enscenering van Purcells The Fairy Queen voor het festival Les Opéras d’été in Bretagne, zijn Franse debuut. In februari 2003 werd zijn productie van Le Nozze di Figaro voor de Staatsopera van Tatarstan live uitgezonden op het 1e culturele televisiekanaal van de Russische Federatie.
Samen met Barokopera Amsterdam werkte Prins tussen 2002 en 2010 aan de realisatie van het project Purcell on Stage. Met (internationaal) succes werden zijn bewerkingen van The Fairy Queen, King Arthur en The Tempest en het door hem geschreven Purcell-gala Henries’ Hotspots uitgebracht.
Prins geeft regelmatig internationale workshops acteren voor operazangers. Hij bekleedde gastdocentschappen aan de conservatoria van Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Maastricht, Tilburg en Utrecht, aan De Nieuwe Opera Academie, aan de Toneelacademie Maastricht en aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en gaf buiten Nederland les in België, Frankrijk, Rusland en China.
Prins doceert aan de zangafdelingen van het Rotterdams Conservatorium CODARTS, en het Koninklijk Conservatorium het vak acteren voor zangers.
Naast het regisseren schrijft, vertaalt en bewerkt Prins teksten voor theater en organiseert hij community podiumprojecten. Sinds 2017 is hij directeur en artistiek leider van Muziektheater Hollands Diep.
David Prins
06 5497 1666
...